Esencje – kwiecień

Zakochałam się.

Zakochałam się bez pamięci i to po mnie widać – oczy są bardziej świetliste, skóra ładniejsza i nawet włosy układają się się same z siebie. To miłość tak działa.

Jaki on był? Kapryśny, nieprzewidywalny.

Esencje – marzec

Przysłowie “w marcu jak w garncu” postanowiłam w tym roku zinterpretować nieco inaczej.

Esencje – luty.

Luty. Pierwsze nieśmiałe podmuchy wilgotnego wiatru, zestrojone z nutami dzielnych słowików. Zaczepione pod szarym kocem nieba bez wytchnienia zwiastują wiosnę.

Esencje – styczeń

Długi płaszcz maskuje drżenie kolan.

Niech będzie błogosławiona cała dzianina świata, która pozwala ukryć nasz lęk.

Wstajemy w ciemności, by żyć za ścianami i znowu wracać w ciemność; pięć słonecznych dni na trzydzieści jeden to za mało, żeby zachować zdrowe zmysły.

Esencje – grudzień

Grudzień.

Śnieg jeszcze nie spadł, nawet mróz nie daje się za bardzo we znaki (zapalenie krtani to pamiątka jeszcze z listopada), ale serce już zaczyna szybciej bić na widok skrzących się świateł w oknach i na ulicach.